Het seizoen is weer gestart.
Voor ASVDBudo was dat op 3 september maar voor de Aikikaifoundation was dat op 1 september.
Vrijdag werd ik gebeld door Wilko Vriesman Sensei of Kitty Sempai en ik nog naar de zaterdagochtend trainingen kwamen. Dat was wel het plan dus dat werd bevestigd. Aangezien er de eerste zaterdag van de maand een hogere kyu training is en een shodan training, gegevens door Niki Lemmens Sempai, werd door Kitty Sempai de hele dag ingeroosterd en voor mij alleen de ochtend en de hogere kyu training. Aan shodan trainingen mag ik nog niet mee doen.
’s Morgens vanaf 8:30 uur onder leiding van Vriesman Sensei werd er gehamerd op de houding. Werken vanuit je centrum en niet vanuit je hoofd. Dat het een eerste keer was na de vakantie bleek wel omdat iedereen stond te dromen. Houding verkeerd, technieken verkeerd, standen verkeerd en vooral werken vanuit het hoofd. Mijn Uke’s steeds werken vanuit kracht wat ik ook deed. Langzaam kwam het gevoel en het besef terug waarbij dat uurtje les toch weer zijn nut bewees. Deze lessen heb ik heel hard nodig om mijn andere stijlen te laten verdwijnen. Moet echt nog een boel leren totdat deze technieken automatisme voor mij worden.
Om 10:00 uur werd gestart met de hogere kyu training. Op advies van Vriesman Sensei heb ik niet meegedaan om mijn knie te ontzien. Heb het eerste deel dus als toeschouwer aan de zijkant gezeten. Ook daar leer je veel van want je kunt kijken naar stand van de voeten, het werken vanuit het centrum, hoe er gepakt moet worden en waar, maar ook hoe er bewogen moet worden. Heb het aangezien tot 11:30 waarna ik vertrok. Maar goed ook dat ik niet mee heb getraind want wat ik zag was voornamelijk Suwari waza technieken.
’s Maandags bij onze training aan de Lijzijde hoorde ik van trainer Kitty Sempai dat zij rode knieën had. Zou ik dan eindelijk verstandig worden en luisteren naar adviezen?
Maandag 3 september zijn wij dan weer gestart. Er kwamen twee nieuwe kandidaat Aikidoka’s meetrainen. De les startte met een uitgebreide warming up. Hierna kwam de Taisabaki aan bod. De basis wordt zo gelegd om de houding en standen vanuit je centrum eigen te maken. Hierna kwamen de eenvoudige technieken aan de beurt om lichaam en geest weer te richten op een seizoen Aikido.
Ik heb er zin in, maar dat is wel bekend denk ik. Een gezond, blessure vrij en vooral leerzaam seizoen 2012-2013 toegewenst.
Harrie Sparendam